سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

 دعا برای امام زمان علیه السلام - پایگاه اطلاع رسانی مباشری

دعا برای امام زمان علیه السلام

دوشنبه 90 تیر 20 ساعت 12:30 عصر
<

دعا برای امام زمان علیه السلام

دعا اساس و روح عبادت می باشد.
«الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَة». [1] .
دعا مغز عبادت است.
ائمه بزرگوار شیعه، علاوه بر اینکه خود مقیّد به دعا برای امام زمان علیه السلام بوده اند، پیروان خود را نیز به چنین مهمی ترغیب می فرموده اند
یونس بن عبدالرحمان گوید : امام رضا علیه السلام همواره به دعا برای صاحب الامر علیه السلام فرمان می داد. [2] حتی وجود مقدس امام عصر علیه السلام نیز در این خصوص به شیعیان و پیروان خود دستور داده اند :
«وَأکثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجِیلِ الفَرَجِ فَإنَّ ذلِکَ فَرَجُکُمْ». [3] .
برای تعجیل در امر فرج بسیار دعا کنید ؛ زیرا گشایش شما در آن است.
امام صادق علیه السلام در شب قدر، با اصرار زیاد در محضر حق متعال به راز ونیاز مشغول وبرای فرج وسلامتی موعود منتظَر دعا می فرمود.
البته دعا برای امام زمان علیه السلام به صِرف توصیه انجام نمی شود، بلکه باید روح محبّت در آن باشد، تا دعا کننده بدون تکلّف و تصنّع و تنها با انگیزه اظهار محبت، برای محبوب خود دعا کند. با وجود چنین انگیزه ای دیگر نیازی به توصیه و تأکید نیست. به عنوان مثال، انسان برای بیماری یا مشکل پدرش ناآرام و حتی بی تاب می شود، و بطور طبیعی برای پدرش دعا می کند، و بدون نیاز به سفارش کسی، در هر مکان و زمان مناسبی او را یاد می کند. گاهی آن قدر یاد پدر، قلب او را پر می سازد که خودش را از یاد می برد، و در این حالت فقط برای او حاجت می خواهد.
کسانی که در والای معرفت، قلبشان مالامال از محبّت امام زمان علیه السلام شده است، چنین حالتی دارند.
این حالت، که شخص در حالات خوش معنوی، فقط و فقط برای امام زمانش دعا کند، برای کسانی که آن درجه از محبت او را نچشیده اند، قدری سنگین و تکلّف آور به نظر می رسد، زیرا آنها چنان محبتی را در خود نیافته اند که خودشان را از یاد ببرند، و تماماً به امام زمانشان بیاندیشند. فقط اکسیر محبّت، چنین تحولی را در افراد ایجاد می کند.
برای اینکه نظر علاقه مندان، به اثرات و برکات دعای بر فرج معطوف گردد بسیار مناسب است که به روایتی از امام صادق علیه السلام در این ارتباط اشاره گردد :

مفضّل گوید : از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود :

«هنگامی که گرفتاری بنی اسرائیل به درازا کشید و ظلم و ستم بر ایشان از هر سوی باریدن گرفت، چهل روز صبحها روی به درگاه الاهی آورده، ضجّه و گریه آغاز نموده و به دعا قیام کردند، پس از آن دریای رحمت الاهی با دعای بنی اسرائیل به جوشش درآمد و خداوند به حضرت موسی و هارون علیهما السلام وحی فرستاد که بامدد غیبی، بنی اسرائیل را از شر فرعون نجات بخشند و صد وهفتاد سال از گرفتاری آنها کاست.

سپس امام ششم علیه السلام فرمود :

شما هم اگر مانند بنی اسرائیل به درگاه خدا دعا کنید خداوند فرج ما را نزدیک خواهد فرمود. اما اگر چنین نکنید این سختی، به نهایت مدّتش خواهد رسید». [4] .
در اینجا برای تأکید بیشتر به فرازی از وصیت مرحوم سید بن طاووس رحمه الله در اهمیت دعا بر فرج حضرت مهدی علیه السلام اشاره می گردد
«... اگر دعا برای برادران دینی این اندازه فضیلت دارد، پس فضیلت دعا برای سلطانِ تو که علّت هستی توست، چقدر خواهد بود؟ تو خوب می دانی و معتقدی که اگر حضرتش نبود خدای متعال تو را نمی آفرید. نه تو را بلکه هیچ فردی از افراد زمان او و زمان تو را نمی آفرید و لطف الاهی به سبب وجود شریف او علّت هستی تو و دیگران شده است، و او سبب رسیدن بشریّت به همه خوبیهاست. بپرهیز، از آن که خویش یا فرد دیگری را در دوستی و دعا بر آن حضرت، مقدّم بداری. دل و زبان خویش را به دعا برای مولای عظیم الشأن یکی نموده، و حواست را جمع نما. مبادا به خاطر آنچه که گفتم گمان کنی که او به دعای تو نیازمند است. هیهات! اگر عقیده تو چنین باشد، در اعتقاد و دوستی خود بیمار هستی. بلکه آنچه را گفتم به خاطر این بود که حقّ عظیم و احسان بزرگ او را برای تو بیان کرده و بشناسانم.
بدیهی است که اگر پیش از آن که برای خود و عزیزانت دعا کنی، برای او دعا نمایی، خدای متعال درهای اجابت را هرچه زودتر در مقابل تو باز می نماید ؛ زیراکه تو ای بنده خدا، درهای پذیرش دعا را، با قفل های جنایت خود بسته ای، بنابراین اگر با دعا برای مولا، به پیشگاه مالک و صاحب اختیار زندگان و مردگان بروی و دعا کنی، امید است که به خاطر آن بزرگوار، درهای اجابت بر تو باز شود، تا خود و دیگران که برای آنها دعا می کنی، مشمول فضل الاهی گردیده و رحمت و کرم و عنایت خدا شامل حالتان گردد ؛ زیرا تو در دعای خود به ریسمان او چنگ زده ای. شاید بگویی فلانی و فلانی که از اساتید تو هستند، از مولای ما غافل هستند و در مورد او کوتاهی و سستی می ورزند.
آنچه را که برای تو گفتم، عمل کن، که آن حقیقتی است روشن، و کسی که در مورد مولای ما سهل انگاری کند و سستی ورزد و از آنچه بیان کردم غافل گردد، به خدا سوگند به اشتباهی که مایه ننگ و عار است مبتلا است.
بنابراین، در نمازهای واجب، از زیاد دعا کردن برای آن حضرت خودداری مکن، باز تکرار می کنم و می گویم، که به خاطر آنچه بیان کردم، عذری برای تو در اهمیّت ندادن به دعا برای تعجیل ظهور باقی نمی ماند». [5] .

پی نوشتها :

[1] نهج الفصاحة به نقل از رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم.
[2] بحارالانوار، ج95، ص330، ح4.
[3] کمال الدین، ج2، ص485.
[4] بحارالانوار، ج52، ص131، ح34.
[5] فلاح السائل، ص112، و ادب حضور (ترجمه فلاح السائلین)، ص98.

 


نوشته شده توسط : موسی مباشری

[ نظر]